Liefde werkt altijd

Elke dag lees ik iets in de krant over straffen, strafeisen en boetes.

Alsof dat iemand gaat helpen.

Misschien voelt degene die we als het slachtoffer beschouwen iets van genoegdoening. Maar vaak blijkt dat de straf altijd tegenvalt.

Logisch, want je krijgt door de straf niet terug wat je bent kwijtgeraakt

In die zin is het dus nooit voldoende.

Genoegdoening zit ook niet in vergeving. Vergeving trekt al snel de boel scheef. Ik ben een beter mens dan jij en ik vergeef je voor je zonden.

Als vergeven jou helpt, helemaal prima. Maar voor velen werkt het niet. Is het weer iets wat ze moeten (zouden kunnen).

Als je vergeeft ga je ervan uit dat je het daarna los kunt laten. In mijn ogen een illusie.

Je kunt iets niet loslaten.

Het laat jou los.

Als er niets meer is om aan vast te houden.

De Babemba stam (Zuid-Afrika) koestert een mooie traditie

(Onderstaande tekst heb ik van social media geplukt)

Wanneer iemand in hun gemeenschap zich misdraagt of onaanvaardbare dingen doet, dan wordt hij naar het centrum van het dorp gebracht en omringd door alle bewoners.

Iedereen stopt met werken en elke man, vrouw en kind uit het dorp verzamelt zich in een grote cirkel rond de beschuldigde persoon.

Iedereen begint dan elk om beurt en ongeacht zijn of haar leeftijd hardop tegen de beschuldigde te praten en somt alle goede dingen op die de persoon in zijn leven heeft gedaan.

Elke mooie gebeurtenis en elke positieve ervaring worden in detail en met nauwkeurigheid opgeroepen en verteld.

De beschuldigde wordt gewezen op zijn positieve eigenschappen, op zijn goede daden en sterke punten en zijn vriendelijkheid en behulpzaamheid worden zorgvuldig en uitvoerig gereciteerd.

De healing ceremonie duurt vaak meerdere dagen en houdt niet op totdat iedereen is uitverteld over alle positieve opmerkingen die hij over de persoon in kwestie kan verzamelen.

Tot besluit volgt nog een vreugdevolle viering en wordt de persoon symbolisch en letterlijk terug verwelkomd in de stam.

De enige straf die ooit zal werken, is liefde

Deze stam gelooft dat elke mens geboren wordt als een inherent goed en liefdevol wezen. Maar ze weten ook dat mensen ‘fouten’ kunnen maken in het nastreven van geluk, liefde, vrede en veiligheid.

Deze stam ziet deze fouten niet als ‘slecht’, maar als een schreeuw om hulp. Ze verenigen zich om die persoon te helen en hem opnieuw te verbinden met zijn ware aard, die hij tijdelijk vergeten was.

De stamleden begroeten elkaar ook door ‘Sawabona’ te zeggen, wat letterlijk betekent ‘Ik zie jou’.

Het is hun manier om te zeggen: ‘Ik respecteer je, ik waardeer je, je bent belangrijk voor me’.

De reactie en wedergroet luidt ‘Sikhona’ en dat betekent ‘Ik ben hier’ waarmee bedoeld wordt ‘Enkel als jij mij echt ziet, besta ik voor jou’.

Deze traditie erkent de verbinding die we delen als menselijke wezens en verwoordt via deze groet de wederzijdse dankbaarheid naar elkaar toe.

‘Zolang je mij niet ziet, besta ik niet’

‘Wanneer je mij ziet, breng je me tot leven’.

Deze groet en daad van herkenning helpt de persoon die onrecht heeft gedaan door hem te laten weten dat hij geliefd en gewaardeerd wordt.

Op deze manier, gebruikmakend van de taal van de liefde, herinnert deze stam zich dat ze allemaal speciaal zijn en dat ze van binnen goed zijn, ook al handelen ze soms niet op de juiste manier.

En dat het nooit te laat is om te zijn wie je echt bent en wilt zijn

Er is vaak een gebrek aan liefdevolle en opbeurende communicatie in onze maatschappij.

Kinderen worden voortdurend gewezen op wat ze verkeerd doen en vergeleken met anderen die het beter doen.

Ze krijgen vier dingen met de paplepel ingegoten:

competitie
presteren
(be)oordelen
materialisme

Allemaal dingen die ontbreken bij deze stam

Er wordt in het westen veel belang gehecht aan wat verkeerd loopt, er wordt vooral gefocust op de gebreken en de ‘fouten’.

Gesprekken en berichten gaan over de wantoestanden, de vele dreigingen en angsten, de strijd om het bestaan.

Vaak ontneemt dit ons de moed en de kracht om in de wereld te staan, om het leven volledig te omarmen.

Het ondermijnt onze eigenwaarde en motivatie.

Het mooie en inspirerende gedrag van deze stam toont de noodzaak om kinderen de grote waarden van het leven mee te geven: respect, liefde, vriendelijkheid, vergeving, behulpzaamheid, zachtheid, mededogen,…

Zodat ze zich kunnen presenteren aan de wereld