'Waarom luister je nooit echt naar me?'
Annabel zegt het ingetogen, maar scherp
Alsof het al vaak genoeg gezegd is.
Hij reageert geïrriteerd. “Hoe bedoel je? Ik luister toch.”
Maar zo voelt het niet. Want hoort hij haar ook?
Hij ziet het probleem niet
Dat kan ook niet, want feitelijk gaat het niet over nu.
Het gaat over oud zeer.
Over de jaren waarin ze zich onbelangrijk voelde.
Over de keren dat niemand echt vroeg hoe het met haar ging.
Over het gevoel: ‘ik moet het (weer) alleen doen.’
Ruzie gaat zelden over wat er nu gebeurt
Vaak herhaalt zich een oud verlangen.
De behoefte naar aandacht, warmte, nabijheid.
We hopen dat de ander ons eindelijk iets geeft wat we ooit tekortkwamen.
Maar wat je toen miste, kan je partner je niet geven.
Het is logisch dat je van je partner meer bevestiging wilt, meer tijd, meer aanraking.
Maar hoe meer je dat aan hem of haar vraagt, hoe meer afstand er soms ontstaat.
Omdat je zoekt op een plek waar je het niet zult krijgen
Dat ligt niet aan je lief.
Maar waar jij naar verlangt, dat komt van binnenuit. En daar is ook de ingang.
Echte verandering begint niet in de relatie, maar in jezelf.
Door te durven voelen wat jij mist en dat ruimte te geven in jezelf.
Als jij jezelf echt leert voeden, verandert de dynamiek.
Je lief hoeft dan niet meer te geven wat je hebt gemist, want je leert hoe je het jezelf kunt geven.
Als je dan samenkomt, wordt één en één drie, of meer
Zo ontstaat er magie in je seksuele relatie.
