Met enige regelmaat laat mijn vriend me op niet te verstane wijze weten dat hij het maar ‘zo zo’ vindt wat ik doe.
Hij snapt maar niet, dat wat ik doe je juist bij je authentieke kern brengt.
En ik begrijp maar niet waarom hij zo denkt.
Maar toen ik vanmiddag uit het dorp naar huis fietste wist ik het ineens.
Hij vind het zweverig gedoe omdat het over voelen, over gevoelens gaat.
Voor mij het meest essentiële wat er is, want het is immers de taal van je ziel.
En nu begrijp ik zijn verwarring
Emoties die zijn ontstaan uit gedachten neem je óók waar als een gevoel, net als je gevoelens. Alleen zijn je emoties niet de taal van je ziel, maar de taal van je ego.
En als je je laat leiden door je ego, ja dan wordt het al gauw een beetje warrig of zweverig. Dan praat je met zo’n ‘alles is liefde’ type, die je ervan verdenkt dat ze een nimbus 2000 in de hal heeft staan.
Je ego volgen maakt je zweverig
De taak van je ego is het vergroten van je overlevingskansen. Je hoort op de t.v. iets over een gevaarlijke, onzichtbare vijand en je ego genereert angst.
Je schakelt over naar vluchten, vechten of verstijven.
Je vlucht weg van de angst, door te ontkennen dat je bang bent.
Je vecht tegen de angst, door je wapens op te pakken en tegen de onzichtbare vijand te strijden.
En als je verstijft door de angst, laat je een ander beslissen wat goed voor jou is.
Meestal zoek je houvast bij een specialist die heel veel van een klein onderwerp weet en daardoor het grote geheel uit het oog verliest. Vreselijk destructief voor ons allemaal.
Of je laat de beslissing over aan een autoriteit en je geeft je machteloos over.
Kijk en dat vind ik nu zweverig
Ik luister liever naar mijn gevoel, de taal van mijn ziel die me op mijn pad houdt. Die mij in het oog van de storm houdt.
Die feitelijk maar twee basisgevoelens genereert: liefde en niet liefde.
Ja alles is liefde, maar dan wel de liefde van je ziel en niet die van je ego.
Dus ik luister naar mijn ziel
Ik voel liefde voor mijzelf en ik voel welke weg mijn pad is, waardoor ik authentiek blijf.
Hoe je dat doet?
Door steeds weer de Innerlijke Glimlach tevoorschijn te toveren.
Gratis te downloaden.
Bemin Jezelf
Judith Bruin
P.s. ken je iemand die een steuntje in de rug kan gebruiken? Stuur deze blog gerust door.
Heb je iets aan deze blog gehad?
En vind je het fijn als ik meer met je deel? Laat dan je naam en e-mailadres achter. Dan ontvang je mijn blogs met meer inspiratie.
