Relatieproblemen

Relatieproblemen bespreekbaar maken

Relatieproblemen zijn meestal complexer dan dat het op het eerste gezicht lijkt. Vaak is het een opeenstapeling van kleine dingen. Situaties waarin jij je niet gezien, gehoord of geliefd hebt gevoeld en die pijn deden. Om niet nogmaals die pijn te hoeven voelen treedt er onbewust een verdedigingsmechanisme op die je beschermt tegen meer pijn, maar die daarmee ook de ander op afstand houdt.

Waarom lukt het niet om relatieproblemen bespreekbaar te maken?

Natuurlijk probeer je relatieproblemen bespreekbaar te maken, maar omdat je beiden meer pijn probeert te voorkomen zijn niet jullie met elkaar in gesprek, maar jullie verdedigingsmechanismen. Een verdedigingsmechanisme kan bijvoorbeeld een rol zijn die je op je neemt of een maker dat je opzet. Je doet je stoerder voor dan je diep van binnen voelt of je moet ineens de schuur opruimen of de keuken schoonmaken. Of je gaat in de regelmodus in een poging de dingen op te lossen.

En er gebeurt nog iets. Om niet meer pijn te hoeven voelen ga je onbewust veilig naar je hoofd. Feitelijk zijn er dan twee hoofden met elkaar aan het praten die druk bezig zijn met gedachten uitwisselen en het vormen van een mening. Dat leidt je weg van de pijn, maar het leidt ook tot meningsverschillen of ruzie. Zou je het gesprek voeren vanuit je hart, deel je gevoelens en behoeften met elkaar. Dat voelt vaak naakt en kwetsbaar, maar je kunt er geen ruzie over krijgen. Over gevoelens en behoeften kun je namelijk niet discussiëren, die heb je gewoon.

Wat maakt relatieproblemen bespreekbaar maken zo moeilijk?

Omdat we vaak niet onze gevoelens uiten maar semi-gevoelens én omdat er gedacht kan worden dat de behoeften die ter sprake komen vervuld moeten worden. Mogelijk meteen of door de partner.

Eerst het verschil tussen een gevoel en een semi-gevoel. Een semi-gevoel herken je gemakkelijk. De zin begint dan vaak met: ‘Ik heb het gevoel dat ….. je niet naar me luistert, bijvoorbeeld. Daar kan gemakkelijk ruzie door ontstaan, omdat de ander zich aangevallen voelt en schreeuwt dat hij of zij wel luistert. Als er onenigheid over een gevoel ontstaat, gaat het bijna altijd om een semi-gevoel. Je bent ontevreden of verdrietig, hebt er over nagedacht en bent tot een conclusie gekomen: er wordt niet naar mij geluisterd.

Als je had gezegd: ‘Ik voel me alleen en verdrietig en heb behoefte aan verbinding’, deel je een gevoel en een behoefte waar je niet aan kunt tornen. Mogelijk ervaart de ander het als een aanval en schiet hij of zij in de verdediging, want je partner wil niet schuldig zijn aan jouw pijn of verdriet. Vraag dan hoe diegene zich voelt. ‘Wat voel je in je lichaam?’, is een vraag die helpt, tenzij je zover bij je gevoelsbewustzijn vandaan bent geraakt dat je het niet kunt waarnemen. Dan is Training Bemin Elkaar de manier om daar weer terug te komen.

Terugkomend op je behoeften. Behoeften die worden uitgesproken hoeven helemaal niet meteen vervuld te worden en de partner is er zeker niet verantwoordelijk voor. Je bent altijd zelf verantwoordelijk voor je gevoelens en behoeften. Als je eenmaal je behoeften onder woorden kunt brengen zul je merken dat je de meesten zelf kunt vervullen. Voor sommige heb je iemand anders nodig en dan kun je daarom vragen. Soms wordt een behoefte dan alsnog vervuld, anderen nooit en daar kun je dan om rouwen.
Als je op deze manier je behoeften deelt zorgt dat voor verbinding, ongeacht of ze vervuld worden en door wie.

Hoe maak je relatieproblemen dan wel bespreekbaar?

Het begint met je intentie. Wil je de relatieproblemen bespreken omdat je iets wilt veranderen, omdat je gelijk wilt hebben of omdat je de verbinding wilt herstellen?
Vaak willen we iets veranderen of de verbinding herstellen en begint het gesprek best aardig, maar draait het toch op ruzie uit. Als je dan zo objectief mogelijk terug zou kijken zul je zien dat één van beiden, of jullie allebei, op een bepaald punt toch gelijk wilt hebben. En dat het gelijk willen krijgen het herstellen van de verbinding in de weg zit, laat staan dat er ruimte is voor verandering.

Om te voorkomen dat je tijdens het gesprek toch (onbewust) gelijk wilt krijgen is het belangrijk dat je verbinding met jezelf houdt. Dus niet alleen vanuit je hoofd communiceert, maar ook vanuit je hart en bekken. Klinkt eenvoudig en dat is het ook, maar het is tevens spannend, want je wordt voelbaar en dus zichtbaar. Voor de meesten is dit te spannend, waardoor ze om de hete brei heendraaien, je partner je niet kan horen en jij je niet gehoord voelt. Of je weet zelf niet precies wat je voelt, alleen dat er iets niet klopt en dat je zo niet verder wilt. Dan is het slim om hulp in te schakelen zodat je de juiste woorden vindt en de verbinding herstelt. Natuurlijk moet je het uiteindelijk zelf doen, maar niet alleen.

Wel of geen relatietherapie?